طوطي خانوم

وسايل پزشكيت رو برميداري، گوشي رو ميذاري به گوشت و سرش رو مي چسبوني به قلبت(حدوداي شكمت)، ميگم قلبت چي ميگه، ميگي توپ توپ توپ
آمپول رو از اون ميون بر ميداري و ميگي آمپال ...آمپال و فشارش ميدي و به دست و پاي خودت و عروسكات مي زني ...
گوشي تلفن رو بر مي داري چند تا دكمه رو فشار مي دي قدم ميزني و خيلي جدي ميذاري درگوشت و مي گي اَل ... باران ... آره ... دوباره چند تا دكمه دوباره دور اتاق چرخ مي زني و باز اَل ...  بيا ... داره ...
و اين كارو بارها تكرار مي كني ...
ميگم دست باران چي شده، با نگراني ميگي اُتو ... و دستت رو نشون مي دي ( اين يعني داري خبر از سوختن دست باران با اتو مي دي)
انگشت اشارم رو بالا ميگيرم و ميگم به باران بگو باران اتو خطر داره تو هم انگشتت رو بالا مياري و ميگي باران ... حطره ... اتو
با شيطنت و ذوق ميري به سمت پريز برق و با يه خنده شيطاني برميگردي نگاهم مي كني و انشگتت رو ميبري به سمت پريز كه با درپوش پرش كردم و ميگي حطر ... جاي پنچه هاي كوچولوت مثل پنجه هاي بچه گربه همه جا هست ...
وقتي تلفن زنگ ميزنه با تعجب ميگي اِه و به سختي اجازه ميدي من راحت با تلفن صحبت كنم ...
هر وقت هم بيكار ميشي مي دوي دكمه اسپيكر تلفن رو مي زني و بر ميگردي، نمي دونم چرا هميشه اينكارو مي كني و بعد انگار خيالت راحت ميشه و ميري پي يه كار ديگه ...
گاهي وقتايي يه دفعه انگار كه دلت تنگ بشه مي گي دايي ... و مثل اينكه خاطره هايي به ذهنت مياد كه ميري تو فكر، از خيلي كوچيك تريت اين عادت رو داشتي كه گاهي به يه جا خيره بشي مثل آدم بزرگا و به فكر فرو بري ...
الاغه بيچاره رو كه الان ديگه الا صدا مي زني درب و داغون كردي و بعد از اينكه كمي براش ذوق مي كني مي زنيش زمين و ميگي اِتس يعني شكست، عروسك كالسكه ايت رو مي زني كه چرا تاتي نمي كنه بعد دستش رو ميگيري و مي گي تاتي تاتي كه تاتي كنه مثلاً ...
به سمت تلويزيون ميري و اگه هوس نكرده باشي دكمه خاموش رو از روي دستگاه بزني، اگه آهنگ مورد علاقت مثل بري باخ يا دلبر جان باشه دست مي زني به مي ميت و ميدي به تصوير و مي گي بحور ... تازگيها اداي مامان جون رو در مياري و ميگي عمرم ...(عمر ماماني به خدا)
به ندرت پيش مياد از خواب با بداخلاقي بيدار بشي، گاهي از خواب كه بيدار ميشي انقده خودت رو لوس ميكني و بالشت رو بغل مي كني و مي چسبوني به خودت.
براي خوابيدن هم اغلب مي دوي توي رختخوابت و مي گي خاپيش ... (از عمو آرش ياد گرفتي)، با مامان جون كه باشي سرت رو روي شونش ميذاري و مي گي خاپيش وقتي خوابت بياد.
خيلي وقته مي مي رو اينجوري مي خوري كه من طاق باز مي خوابم و ميايي روي شكمم و اول ميگي اِتم و بعد مي گي مي مي و شروع مي كني مي مي خوردن، حالا كه ديگه قبل از مي مي خوردن باهاش چاق سلامتي هم مي كني، مي مي تپلو ووو كه با صداي نازك مي گي، بعد بوس و بعد خوردن، يه كمي هم كه ميخوري ميگي ببل و خودت رو مي كشي بالاتر و دستات رو به طرفين باز مي كني و مثلا مي مي رو بغل مي كني، بعد از كمي مي مي خوردن چه اينجوري مي مي بخوري چه قشنگ بغلت كرده باشم و نشسته باشم ميگي دوتا يعني اون يكي رو مي خواي و اگه اون يكي رو بهت بدم و اولي بيرون باشه ميگي ببند يعني مي مي اول بره سر جاش و دومي رو مي خوري ...
وقتي در چيزي رو بخواي ببندي مي گي ببند وقتي تشت حموم رو مي خواي كله پا كني و واروش كني مي گي ببند، كه كسره ب رو يه كمي متمايل به ي مي گي انگار كه بگي بيبند... كلا وقتي كارت با چيزي تموم ميشه ميگي ببند ...
عاشق ايني كه مداد و خودكار دست بگيري و بكشي، چند روز پيش روي كاغذ با شعر چشم چشم دو ابرو يه آدمك الكي كشيدم و نمي دونم چي شد از زبونم در رفت گفتم اينم دادشت، تو هم ذوق كردي و كاغذ رو گرفتي و دادا دادا گفتي و كلي بوسش كردي ... حالا ديگه هر وقت قلم و كاغذ باشه مي گي دادا ... كه من برات داداش بكشم، خدا منو بكشه طوطي كوچولوي مامان ...