مسافر

دیروز آذین عزیز برای دومین بار به تنهایی مهمان ما بود، آذین صمیمی ترین همکلاسی نیکا در سالی بود که گذشت، یادمه خانم معلم نیکا در یکی از روزهای آخر سال که مدرسه بودم با شگفتی تعریف می کرد که نیکا بینهایت مراقب همکلاسیش آذین هست و هواشو داره؛ حتی می گفت خیلی جالبه مثل یه مادر همش حواسش به آذین و کاراش هست و ازش مراقبت می کنه، از اینکه چنین دوستی ای بینتون بود منم لذت می بردم و خیلی دوست داشتم سال آینده باز هم همکلاسی هم باشین، اما با خبر شدیم که آذین جون به همراه خانوادش دارن ایران رو ترک می کنن ...
دیشب برای چند ساعتی با هم بودین و با هم خداحافظی کردین، روز آخر سال که بود یادمه که حسابی برای جدا شدن از هم گریه کرده بودین، دخترای گلم زندگی همینه دیگه، به همین دلیل هست که باید قدر لحظه لحظه ی با هم بودن رو بدونیم، امیدوارم آذین جون در زندگی جدیدش موفق تر از قبل باشه و می دونم اگه دوست داشته باشین می تونیم دوستی تون رو از فاصله دور هم با هم حفظ کنین...

عکسهای دیروزتون رو اینجا به یادگار می گذارم شاید روزی از دیدنشون خاطره خوش با هم بودنهاتون براتون زنده بشه

دخترای عزیزم، همیشه لبتون خندون باشه الهی

پی نوشت : توی یکی دوهفته ی اخیر گاهی تبلت رو ازم گرفتی و برای آذین، عمو آرش و باران دختر خاله پیام فرستادی، وقتی متوجه شدم و پیامها رو خوندم خیلی تعجب کردم، کی اینقدر بزرگ و عاقل شدی دخترکم، جمله ها کامل و بی نقص و استفاده از استیکرهای به جا و بانمک ...
خدا همه ی بچه ها رو برای مادر و پدرشون حفظ کنه