کیانم دو سالگیت مبارک

پسرک خوب مامان دوسالگیت مبارک
دلبندم، دو ساله شدی، چقدر زود، مثل همیشه زمان زودتر از اونچه فکرش رو می کنم میگذره و پسرک کوچولوی من قد میکشه و بزرگ میشه، روز جمعه هفده اردیبهشت تولدت بود، درست دو روز بعد از تولد بابای عزیز ...
اردیبهشت دوست داشتنی من که با تولد عزیزانم رنگ میگیره از نیمه گذشته، پسرک خوبم رو یک روز قبل از روز تولدش از شیر گرفتم البته بیش از یک ماه هست که تدریجی سعی کردم شیر خوردنش رو کم کنم اما شیر خوردن شبانه ش همچنان سر جاش بود و خیلی نمیشد با چیز دیگه ای جایگزین کنم، اولین شب خیلی سخت گذشت و هر دو، به بیان بهتر هر سه یعنی من و بابا و کیان نتونستیم خوب بخوابیم، شب دوم بهتر بود اما بازم سخت گذشت، شبهای بعد باز هم بیداری و گریه داشت اما دیگه یواش یواش با فراغ می می داره کنار میاد پسرک کوچولوی دوست داشتنی من، روز پنجشنبه یعنی اولین روزی که می می نداشت، ظهر توی بغلم همینطور می می محبوبش رو بوس کرد و دماغشو بهش زد و خندید تا اینکه خوابش برد .....
بنا به دلایلی قرار نبود جشن تولد رو در همون روز تولد بگیریم و مثل پارسال هم جشن دو نفره بچه ها تو برناممون نیست اما روز تولد کیانم، چون نیکا دوست داشت داداشش رو سورپزایز کنه با بابا رفتن و یه کیک کوچولو خریدن، دخترم سریع برا داداشش کادو هم حاضر کرد و براش در روز تولدش جشن گرفت، تولد یکسالگی رو هم نیکا خانمی به سلیقه و پیشنهاد خودش برا داداش توی همون روز جشن گرفت، الان که عکسا رو نگاه می کنم می بینم جوجه هام چقدر بزرگ شدن، عکسها گذر عمر رو بهتر و بیشتر از حافظه ما نشون میده ....

خدای خوبم، پشت و پناه کبوترهای مهربون من باش همیشه